مهدرو

معنی نام اشیر

معنی جزئیات اسم گالری عکس معنی در فرهنگ لغت نام های هم آوا
معنی خوشحال، نام پسر یعقوب (ع)
اسم اشیر
1065
دسته بندی
اسم عبری اسم پسرانه اسم با (ا) اسم پیامبران و امامان
جزئیات اسم اشیر
نام اشیر به معنای «خوشحال، نام پسر یعقوب (ع)» یک نام پسرانه عبری با املای [ ا ش ی ر ] می باشد؛ طبق آخرین سرشماری ثبت شده در ثبت احوال 0 نفر با اسم اشیر در ایران وجود دارد.
همه چیز درباره اسم اشیر
👦 جنسیت اسم پسرانه
🗣 تلفظ به فارسی اشیر
📣 آوانگاری /ashir/
🌍 ریشه اسم عبری
🆎 به انگلیسی Ashir
🔢 ابجد 511
🔝 فراوانی 0
اطلاعات بیشتر

معنی اسم اشیر در لغت‌نامه دهخدا : اشیر. [ اَ ] (اِخ ) خرابه های شهریست در شمال شرقی مغرب . (از اعلام المنجد).ممکنست خرابه های مزبور آثار اشیر ماده ٔ پیش باشد.

اشیر. [ اَ ] (اِخ ) (خوشحال ) پسر هشتمین ِ یعقوب بود که زلفه برایش تولید نمود. و او را چهار پسر و یک دختر بود. (قاموس کتاب مقدس ). و از زلفه دو پسر تولد کردند، کاد و اشر و بروایتی جاد و اشر. (حبیب السیر چ خیام ج 1 ص اشیر. [ اَ ] (اِخ ) شهریست در جبال بربر بمغرب در مرز افریقیه ٔ غربی که مقابل بجانه در دشت واقع است و نخستین کسی که آنرا بنیان نهاد زیری بن مناد رئیس قبیله ٔ صنهاجی و جد معزبن بادیس از ملوک افریقیه بود. زیری در آغاز حال در جبال سکونت داشت و چون به مرحله ٔ رشد رسید بسبب دلاوریه
اشیر. [ اَش ْ ی َ ] (ص تفضیلی ) قاآنی این صیغه ٔ تفضیلی را از شیر جعل کرده است :
خنده ٔ او گاه خشم خنده ٔ شیر نر است
هرکه نگرید از آن خنده ز شیر اشیر است
قافیه گو جعل باش جعل ز من درخور است
رتبت من در سخن صد ره از آن برتر است
کز پی
اشیر. [ اَش ْی ُ ] (ع اِ) ج ِ شیار. (منتهی الارب ). ج ِ شیار که بمعنی روز شنبه باشد. (آنندراج ). و رجوع به شیار شود.

منبع : معنی اشیر در فرهنگ دهخدا
معنی اسم اشیر چیست؟

خوشحال، نام پسر یعقوب (ع)

منشا و ریشه اسم اشیر چیست؟

اسم عبری

چند نفر با اسم اشیر در ایران هست؟

طبق اطلاعات ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران در حال حاضر 0 نفر با اسم اشیر در ایران ثبت شده.

اسم های هم آوا و مشابه اسم اشیر چیست؟

اسم هایی که به اشیر میاد : اشتاد، اشراق، اشرس، اشکان، اشکبوس، جریر، جهانشیر، دمیر، رهامیر، زایر، تقدیر، حریر، دلپذیر، عبیر، عزیر

ای پسر اگر «فرزندی» آیدت اول باید که نام نیکو نهی که از جمله حق فرزندان بر پدران آنست که نام خوب نهند. (قابوسنامه. باب بیست و هفتم)