معنی نام قارون

معنی نام مردی ثروتمند از بنی اسرائیل معاصر موسی (ع)
جزئیات اسم قارون
نام قارون به معنای «نام مردی ثروتمند از بنی اسرائیل معاصر موسی (ع)» یک نام پسرانه عبری با املای [ ق ا ر و ن ] می باشد؛ طبق آخرین سرشماری ثبت شده در ثبت احوال 0 نفر با اسم قارون در ایران وجود دارد.
همه چیز درباره اسم قارون
👦 جنسیت اسم پسرانه
🗣 تلفظ به فارسی قارون
📣 آوانگاری /gharun/
🌍 ریشه اسم عبری
🆎 به انگلیسی Gharun
🔢 ابجد 357
🔝 فراوانی 0
اطلاعات بیشتر

معنی اسم قارون در لغت‌نامه دهخدا : قارون . (اِخ ) قارون عموزاده ٔ موسی صورتی زیبا داشت و در حفظ تورات از بیشتر بنی اسرائیل مقدم بود. ولی در جاه طلبی افراط میکرد و از بخل و حسد سهمی سرشار داشت و همواره کار بنی اسرائیل را آشفته و بی سامان میخواست خدا ثروتی عظیم به قارون ارزانی داشته بود چندان که چندین نفر زورمند


قارون . (اِ) نام گیاهی است که آن را اوج خوانند. (آنندراج ). فریز که گیاهی است خوشبوی و در تداوی به کار آید. (منتهی الارب ).

قارون . (اِخ ) محلی در 478هزارگزی طهران میان دورود و بیشه واقع و آنجا ایستگاه راه آهن است .

منبع : معنی قارون در فرهنگ دهخدا

معنی اسم قارون در فرهنگ فارسی معین : [ معر. ] 1 - (اِ.) طبق روایات ، یکی از افراد بنی اسراییل (بعضی او را پسرعم حضرت موسی می دانند). وی جاه طلب و بخیل و حسود بود و همواره کار بنی اسراییل را آشفته و بی سامان می کرد. وی دارای ثروتی فراوان بود. 2 - (ص .) (کن .) کسی که دارای مال فراوان باشد.

معنی اسم قارون در فرهنگ فارسی عمید : ثروتمند. Δ دراصل، نام مردی ثروتمند از بنی‌اسرائیل و پسرعموی حضرت موسی بود که گنج‌های بسیار داشت، اما بی‌اندازه بخیل و جاه‌طلب بود: ◻︎ قارون هلاک شد که چهل‌خانه گنج داشت / نوشیروان نمرد که نام نکو گذاشت (سعدی: ۷۴).

معنی اسم قارون چیست؟

نام مردی ثروتمند از بنی اسرائیل معاصر موسی (ع)

منشا و ریشه اسم قارون چیست؟

اسم عبری

چند نفر با اسم قارون در ایران هست؟

طبق اطلاعات ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران در حال حاضر 0 نفر با اسم قارون در ایران ثبت شده.

اسم های هم آوا و مشابه اسم قارون چیست؟

اسم هایی که به قارون میاد : قابل، قابوس، قابیل، قادر، قارن، جیحون، حانون، دامون، ذوالنون، ساغون، خاتون، دلگون، شادگون، شارون، شبگون

ای پسر اگر «فرزندی» آیدت اول باید که نام نیکو نهی که از جمله حق فرزندان بر پدران آنست که نام خوب نهند. (قابوسنامه. باب بیست و هفتم)