معنی نام شیده

معنی آفتاب، درخشان، درخشنده، (به مجاز) زیبارو، نام پسر افراسیاب
جزئیات اسم شیده
نام شیده به معنای «آفتاب، درخشان، درخشنده، (به مجاز) زیبارو، نام پسر افراسیاب» یک نام دخترانه فارسی با املای [ ش ي د ه ] می باشد؛ طبق آخرین سرشماری ثبت شده در ثبت احوال 2082 نفر با اسم شیده در ایران وجود دارد.
همه چیز درباره اسم شیده
👧 جنسیت اسم دخترانه
🗣 تلفظ به فارسی شيده
📣 آوانگاری /šide/
🌍 ریشه اسم فارسی
🆎 به انگلیسی Shide
🔢 ابجد 319
🔝 فراوانی 2082
اطلاعات بیشتر

معنی اسم شیده در فرهنگ نام‌ها : (تلفظ: šide) (شید = خورشید + ه (پسوند نسبت)) منسوب به شید ، به معنی خورشید ، نور ، روشنی ، روشنایی ؛ (به مجاز) زیبارو .

معنی اسم شیده در لغت‌نامه دهخدا : شیده . [ دَ ] (اِخ ) پسر افراسیاب . کیخسرو پسر سیاوش که خواهرزاده ٔ او بود روزی با وی کشتی گرفت و چنانش بر زمین زد که هلاک شد.(از فرهنگ فارسی معین ). خال کیخسرو. (شاهنامه ٔ فردوسی چ خاور ج 3 ص 22). پور افراسی


شیده . [ دَ ] (اِخ ) گویند نام حکیمی بوده که بجهت بهرام هفت عمارت فرمود ساختند که به هفت منظر مشهور است و شهر آمل را به جایزه گرفت . (از برهان ) (از رشیدی ). بعضی گویند نام یکی از شاگردان سنمار است که بجهت بهرام گور خورنگه و سه دیر ساخت . (از برهان ) :
شیده . [ دَ / دِ ] (اِ) بمعنی شید است در تمام معانی . (از برهان ) (جهانگیری ). رجوع به شید شود. || اسب . (ناظم الاطباء).

شیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) زده . محلوج . ندیف . فلخیده . فلخمیده . حلیج . مندوف . منفوش . حلاجی شده . واخیده . (یادداشت مؤلف ): قطن ندیف ؛ پنبه ٔ شیده . (نصاب الصبیان ).

منبع : معنی شیده در فرهنگ دهخدا

معنی اسم شیده در واژه‌نامه آزاد : اگر بعنوان پسوند بکار برود به معنای [بزرگ] میباشد.

معنی اسم شیده چیست؟

آفتاب، درخشان، درخشنده، (به مجاز) زیبارو، نام پسر افراسیاب

منشا و ریشه اسم شیده چیست؟

اسم فارسی

چند نفر با اسم شیده در ایران هست؟

طبق اطلاعات ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران در حال حاضر 2082 نفر با اسم شیده در ایران ثبت شده.

اسم های هم آوا و مشابه اسم شیده چیست؟

اسم هایی که به شیده میاد : شیدخت، شیدسا، شیرزن، شیرین، تابنده، حامده، حمده، حمیده، راشده، رشیده، فرشیده، مهشیده، رخشیده، جناده، خدابنده، داننده، زرداده، شاهنده

ای پسر اگر «فرزندی» آیدت اول باید که نام نیکو نهی که از جمله حق فرزندان بر پدران آنست که نام خوب نهند. (قابوسنامه. باب بیست و هفتم)