معنی نام ریاض

جزئیات اسم ریاض
نام ریاض به معنای «روضه ها، باغها» یک نام پسرانه عربی با املای [ ر ی ا ض ] می باشد؛ طبق آخرین سرشماری ثبت شده در ثبت احوال 1841 نفر با اسم ریاض در ایران وجود دارد.
همه چیز درباره اسم ریاض
👦 جنسیت اسم پسرانه
🗣 تلفظ به فارسی ریاض
📣 آوانگاری /riyāz/
🌍 ریشه اسم عربی
🆎 به انگلیسی Riyaz
🔢 ابجد 1011
🔝 فراوانی 1841
اطلاعات بیشتر

معنی اسم ریاض در لغت‌نامه دهخدا : ریاض . (اِخ ) ابن رضابن احمد پاشابن محمد الصلح . متولد 1310 هَ . ق . و مقتول 1370 هَ . ق . از پیشوایان و رهبران و دانشمندان و مؤلفان نامی عرب بود و در استقلال لبنان سهمی بسزا داشت . (از اعلام زرکلی ). رجوع ب


ریاض . (اِخ ) پایتخت عربستان سعودی واقع در مرکز شبه جزیره ٔ عربستان ، دارای 150000 تن جمعیت ، و محصول آن خرماست . (فرهنگ فارسی معین ).

ریاض . (اِخ ) همدانی (یا بروجردی ). میرزا محمدجعفر ازگویندگان و علمای ریاضی و موسیقی قرن سیزدهم هجری بود و بسال 1268 هَ .ق . درگذشت . ابیات زیر از اوست :
هرکه را پیشه کمال است و بضاعت هنر است
غالب آن است که با ساده رخانش نظر است
را
ریاض . (ع اِ) ج ِ رَوضَة. (دهار) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ روضة به معنی مرغزار، به تبدیل «و» به «ی » به جهت کسره ٔ ماقبل ، و فارسیان به معنی مفرد استعمال نمایند، مانند ملائک و مشایخ و عجایب و این از تصرفات فارسیان است . (آنندراج ) (از غیاث اللغات ). رج
ریاض . (ع مص ) ریاضت دادن و رام کردن اسب کره را. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رام کردن ستور. (تاج المصادر بیهقی ). || مراوضه . (ناظم الاطباء). رجوع به مراوضه شود.

منبع : معنی ریاض در فرهنگ دهخدا

معنی اسم ریاض در فرهنگ فارسی معین : [ ع . ] (اِ.) جِ روضه ؛ باغ ها.

معنی اسم ریاض در فرهنگ فارسی عمید : = روضه

مشاهیر
حمیرا ریاضی (بازیگر)
معنی اسم ریاض چیست؟

روضه ها، باغها

منشا و ریشه اسم ریاض چیست؟

اسم عربی

چند نفر با اسم ریاض در ایران هست؟

طبق اطلاعات ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران در حال حاضر 1841 نفر با اسم ریاض در ایران ثبت شده.

اسم های هم آوا و مشابه اسم ریاض چیست؟

اسم هایی که به ریاض میاد : ریبوار، ریبین، ریونیز، ریان، فیاض، محمد فیاض، امیرفیاض، ریانا، ریاح، ریتا، ریتاج، ریجینا

ای پسر اگر «فرزندی» آیدت اول باید که نام نیکو نهی که از جمله حق فرزندان بر پدران آنست که نام خوب نهند. (قابوسنامه. باب بیست و هفتم)