معنی اسم حافظ در فرهنگ نامها : (تلفظ: hāfez) (عربی) آن که مراقبت یا حفاظت از کسی ، جایی یا چیزی را بر عهده دارد . نگهبان ؛ (در اعلام) شمس الدین محمد ، ' حافظ ' شیرازی از عارفان و شاعران بنام ایران در قرنِ هشتم (هـ.ق) ملقب به لسان الغیب و ترجمان الاسرار.
معنی اسم حافظ در لغتنامه دهخدا : حافظ. [ ف ِ ] (اِخ ) عفیف الدین . رجوع به عفیف شود.
حافظ. [ ف ِ ] (اِخ ) محمدبک . رجوع به محمدبیک شود.
حافظ. [ ف ِ ] (اِخ ) محمدبن ناصر سلامی ، منسوب به مدینةالسلام بغداد. محدث است .
حافظ. [ ف ِ ] (اِخ ) نجیب . رجوع به وسیله محمد شود.
حافظ. [ ف ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حفظ. نگاهدارنده . نگاهدار. نگهدار. نگهبان . (مهذب الاسماء). گوشدار. دارنده . بازدارنده . حفیظ (در همه ٔ معانی ). حارس . رقیب . مُقاعد. قعید. واقی . صائن . حامی . مسیطر. (منتهی الارب ). ج ، حفظة، حفاظ، حافظون ، حافظین
: منبع : معنی حافظ در فرهنگ دهخدا معنی اسم حافظ در فرهنگ فارسی معین : (فِ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - نگهبان ، حارس . 2 - از بَر کنندة قرآن .
معنی اسم حافظ در فرهنگ فارسی عمید : ۱. حفظکننده؛ نگهدارنده؛ نگهبان؛ نگهدار.
۲. ازبَردارنده.
۳. ویژگی کسی که تمام یا بخشی از قرآن را حفظ است.
معنی اسم حافظ در فرهنگ مترادف متضاد : ۱. پاسدار، حارس، حامی، محافظ، مدافع، مهیمن، نگاهبان، نگهبان
۲. حفظکننده
معنی اسم حافظ در دیکشنری فارسی به انگلیسی : protector, retainer, shield, tenacious
معنی اسم حافظ در دیکشنری فارسی به عربی : راعي , مراقب
معنی اسم حافظ در دیکشنری فارسی به ترکی : hafız