معنی نام انتصار

معنی کمک کردن، یاری يافتن، نصرت يافتن، پيروزی يافتن
جزئیات اسم انتصار
نام انتصار به معنای «کمک کردن، یاری يافتن، نصرت يافتن، پيروزی يافتن» یک نام دخترانه عربی با املای [ ا ِ ن ت ص ا ر ] می باشد؛ طبق آخرین سرشماری ثبت شده در ثبت احوال 1255 نفر با اسم انتصار در ایران وجود دارد.
همه چیز درباره اسم انتصار
👧 جنسیت اسم دخترانه
🗣 تلفظ به فارسی اِنتصار
📣 آوانگاری /entesār/
🌍 ریشه اسم عربی
🆎 به انگلیسی Entesar
🔢 ابجد 742
🔝 فراوانی 1255
اطلاعات بیشتر

معنی اسم انتصار در فرهنگ نام‌ها : (تلفظ: entesār) (عربی) (در قدیم) یاری دادن، کمک کردن ؛ یاری یافتن، نصرت یافتن ، پیروزی یافتن ، داد ستدن .

معنی اسم انتصار در لغت‌نامه دهخدا : انتصار. [ اِ ت ِ ] (ع مص )داد ستدن . (منتهی الارب ) (ترجمان جرجانی مهذب عادل بن علی ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). داد بستدن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ). کینه کشیدن از ظالم و انصاف از دشمن ستدن و انتقام کشیدن . (آنندراج ). انتقام . (از اقرب الموارد). || یاری دادن


انتصار. [ اِ ت ِ ] (مأخوذ از ع ، اِمص ) کینه کشی . انتقام : بر عزم انتصار و طلب ثار بر جانب قومش رحلت کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 72). ایلک خان بسر انتصارشد و با انصار خویش روی ببرادر نهاد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص

منبع : معنی انتصار در فرهنگ دهخدا

معنی اسم انتصار در فرهنگ فارسی معین : (اِ تِ) [ ع . ] 1 - (مص م .) یاری دادن . 2 - (مص ل .) یاری یافتن . 3 - پیروزی یافتن .

معنی اسم انتصار در فرهنگ فارسی عمید : ۱. نصرت یافتن؛ پیروزی یافتن؛ پیروز شدن بر دشمن.
۲. یاری دادن؛ کمک رساندن.

معنی اسم انتصار در دیکشنری عربی به فارسی : پيروزي , فتح , جشن فيروزي , پيروزمندانه , فتح وظفر , طاق نصرت , غالب امدن , پيروزشدن

معنی اسم انتصار چیست؟

کمک کردن، یاری يافتن، نصرت يافتن، پيروزی يافتن

منشا و ریشه اسم انتصار چیست؟

اسم عربی

چند نفر با اسم انتصار در ایران هست؟

طبق اطلاعات ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران در حال حاضر 1255 نفر با اسم انتصار در ایران ثبت شده.

اسم های هم آوا و مشابه اسم انتصار چیست؟

اسم هایی که به انتصار میاد : انار، انارام، انارگل، اندیشه، پینار، تووشیار، خوبیار، دلبهار، دلدار، تاویار، تخار، جبار، چاویار، حسین سالار

ای پسر اگر «فرزندی» آیدت اول باید که نام نیکو نهی که از جمله حق فرزندان بر پدران آنست که نام خوب نهند. (قابوسنامه. باب بیست و هفتم)