معنی نام یزدان

جزئیات اسم یزدان
نام یزدان به معنای «خداوند، ایزد» یک نام پسرانه فارسی با املای [ ي َ ز د ا ن ] می باشد؛ طبق آخرین سرشماری ثبت شده در ثبت احوال 35133 نفر با اسم یزدان در ایران وجود دارد.
همه چیز درباره اسم یزدان
👦 جنسیت اسم پسرانه
🗣 تلفظ به فارسی يَزدان
📣 آوانگاری /yazdān/
🌍 ریشه اسم فارسی
🆎 به انگلیسی Yazdan
🔢 ابجد 72
🔝 فراوانی 35133
اطلاعات بیشتر

معنی اسم یزدان در فرهنگ نام‌ها : (تلفظ: yazdān) خداوند ، ایزد ؛ (در ادیان) در مذاهب ثنوی ، خدای خیر و نیکی ، ایزد مقابلِ اهریمن . [یزدان در اصل جمع یزد (= ایزد) است. در فارسی دری نیز مفرد به شمار آمده و در ترجمه‌ی ' الله ' به کار رفته است]. ← ایزد .

معنی اسم یزدان در لغت‌نامه دهخدا : یزدان . [ ی َ ] (اِخ ) یکی از نامهای خداوند تبارک و تعالی جل شأنه . (از ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (از آنندراج ) (از غیاث ) (از فرهنگ جهانگیری ). ایزد :
چو بیچاره گشتند و فریاد جستند
بر ایشان ببخشود یزدان گرگر.

دقیقی .

<

منبع : معنی یزدان در فرهنگ دهخدا

معنی اسم یزدان در واژه‌نامه آزاد : یکی از اسمهای خداوند

معنی اسم یزدان در فرهنگ فارسی معین : (یَ) [ په . ] (اِ.) خدا، خداوند.

معنی اسم یزدان در فرهنگ فارسی عمید : ایزد؛ خدا.

معنی اسم یزدان در فرهنگ مترادف متضاد : آفریدگار، الله، ایزد، پروردگار، جانآفرین، خدا، رب ≠ شیطان

معنی اسم یزدان در دیکشنری فارسی به انگلیسی : father, God

معنی اسم یزدان در دیکشنری فارسی به عربی : اله

مشاهیر
یزدانی رضا (خواننده)
یزدان‌بُد امیرحسین (نویسنده)
یزدانجو پیام (نویسنده)
پروین‌دخت یزدانیان (بازیگر)
جهانگیر یزدان شناس (بازیگر)
یاسر یزدانی (شاعر)
غلامرضا یزدانی (نویسنده)
حسین یزدان‌بُد (نویسنده)
معنی اسم یزدان چیست؟

خداوند، ایزد

منشا و ریشه اسم یزدان چیست؟

اسم فارسی

چند نفر با اسم یزدان در ایران هست؟

طبق اطلاعات ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران در حال حاضر 35133 نفر با اسم یزدان در ایران ثبت شده.

اسم های هم آوا و مشابه اسم یزدان چیست؟

اسم هایی که به یزدان میاد : یزد جرد، یزداد، یزدان داد، یزدان مهر، پویان، تهمان، توکان، تیران، تیوان، محمد یزدان، یزدان داد، یزدان مهر، یزدان یار، امیریزدان، تاج الزمان، تایلان، ترلان، ترنیان، تکذبان

ای پسر اگر «فرزندی» آیدت اول باید که نام نیکو نهی که از جمله حق فرزندان بر پدران آنست که نام خوب نهند. (قابوسنامه. باب بیست و هفتم)