معنی نام منذر

جزئیات اسم منذر
نام منذر به معنای «ترساننده، بیم‌دهنده» یک نام پسرانه عربی با املای [ م ن ذ ِ ر ] می باشد؛ طبق آخرین سرشماری ثبت شده در ثبت احوال 161 نفر با اسم منذر در ایران وجود دارد.
همه چیز درباره اسم منذر
👦 جنسیت اسم پسرانه
🗣 تلفظ به فارسی منذِر
📣 آوانگاری /monzer/
🌍 ریشه اسم عربی
🆎 به انگلیسی Monzer
🔢 ابجد 990
🔝 فراوانی 161
اطلاعات بیشتر

معنی اسم منذر در فرهنگ نام‌ها : (تلفظ: monzer) (عربی) (در قدیم) ترساننده ، بر حذر دارنده ؛ (در اعلام) از نام‌های پیغمبر اکرم (ص) .

معنی اسم منذر در لغت‌نامه دهخدا : منذر. [ م ُ ذِ ] (اِخ ) ابن الجارودبن عمروبن حبیش العبدی (1-61 هَ . ق .) امیر و از بخشندگان بزرگ بود. در عهد رسول اکرم (ص ) متولدشد و در جنگ جمل همراه علی (ع ) بود و علی (ع ) او رابه فرمانروایی اصطخر گماشت ،


منذر. [ م ُ ذِ ] (اِخ ) ابن سعید، مکنی به ابوالحکم (302-349 هَ . ق .). قاضی و از ادبای اندلس بود. از آثار اوست : احکام القرآن و الناسخ و المنسوخ . او را خطبه ها و رسائل بلیغ و شعر است . (از اعلام زرکلی ج منذر. [ م ُ ذِ ] (اِخ ) ملقب به المنصور اولین از امرای تجیبی سرقسطه (410-414 هَ . ق .). (یادداشت مرحوم دهخدا).

منذر. [ م ُ ذِ ] (اِخ ) یکی از اسماء پیغمبر ما (ص ) که آن حضرت نیز کفار را از عذاب دوزخ می ترسانیدند. (غیاث ) (آنندراج ).

منذر. [ م ُ ذِ ] (ع ص ) بیم کننده . (دهار) (مهذب الاسماء). ترساننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث ). آگاه سازنده و پنددهنده و آنکه می ترساند. (ناظم الاطباء). بیم دهنده . مقابل مبشر. (یادداشت مرحوم دهخدا) : و عجبوا ان جأهم منذر منهم و قال الکافرون

منبع : معنی منذر در فرهنگ دهخدا

معنی اسم منذر در فرهنگ فارسی معین : (مُ ذِ) [ ع . ] (اِفا.) آگاه سازنده ، ترساننده .

معنی اسم منذر در فرهنگ فارسی عمید : ترساننده؛ بیم‌دهنده.

معنی اسم منذر چیست؟

ترساننده، بیم‌دهنده

منشا و ریشه اسم منذر چیست؟

اسم عربی

چند نفر با اسم منذر در ایران هست؟

طبق اطلاعات ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران در حال حاضر 161 نفر با اسم منذر در ایران ثبت شده.

اسم های هم آوا و مشابه اسم منذر چیست؟

اسم هایی که به منذر میاد : مناک، منتظر، منجی، منجیک، مندا، شیذر، نوذر، اباذر، ابوذر، فرآذر، ماه آذر، منا، منال، منانه

ای پسر اگر «فرزندی» آیدت اول باید که نام نیکو نهی که از جمله حق فرزندان بر پدران آنست که نام خوب نهند. (قابوسنامه. باب بیست و هفتم)