معنی نام ذبیح

معنی اسم ذبیح در فرهنگ نام‌ها : (تلفظ: zabih) (عربی) (در قدیم) ذبح شده ، مذبوح .

معنی اسم ذبیح در لغت‌نامه دهخدا : ذبیح . [ ذَ ] (اِخ ) تخلص یکی از متأخرین شعرای ایران .او مردی درویش مسلک بود و بیشتر عمر خود را بسیاحت گذرانید و نام او اسماعیل است . (قاموس الاعلام ترکی ).

---

ذبیح . [ ذَ ] (اِخ ) ذبیح اﷲ لقب اسماعیل بن ابراهیم علیهماالسلام . و گویند از آن اسحاق بن ابراهیم . (مهذب الاسماء). || لقب عبداﷲبن عبدالمطلب . و منه الحدیث : انا ابن الذبیحین . چه جد او صلوات اﷲ علیه اسماعیل و پدرش عبداﷲ هر دو ذبیح باشند.

---

ذبیح . [ ذَ ] (ع ص ، اِ) ذبح . مذبوح . بسمل . گلوبریده . گوسفند کاردی و آنچه قربان کنند. (مهذب الاسماء). ذبیحة. قربانی . حیوان ذبح شده . حیوان که برای گلو بریدن است . گوسفند کشتنی . چارپا که برای کشتن باشد. ج ، ذَبحی ̍، ذَباحی ̍.

منبع : معنی ذبیح در فرهنگ دهخدا

معنی اسم ذبیح در فرهنگ فارسی معین : (ذَ) [ ع . ] (ص .) گلو بریده ، سر بریده .

معنی اسم ذبیح در فرهنگ فارسی عمید : ۱. مذبوح؛ گلوبریده‌شده.
۲. حیوانی که برای کشتن و قربانی کردن لایق باشد.
۳. گوسفند کشتنی.
۴. گوسفند قربانی.
۵. لقب اسماعیل پسر حضرت ابراهیم؛ ذبیح‌الله.

معنی اسم ذبیح در فرهنگ مترادف متضاد : قربانی، گلوبریده، مذبوح